Category: खँकुठी

द्वाल्खा नेपाल (नेवारी) भाषा पर्वते खस भाषा छेर कापल–टाउको साँ कपाल टिकिचा टुप्पी लुटु भुमरी मुर्ला मुडला पोकचा घाँटीको पछाडी भाग मस्ती निधार निपु गिदी नस्पटी कान नस्पटीय खी कानेगुजी मिखा आँखा मिखापति परेला मिखासाँ आँखीभुँई मिखाय ग्वारा आँखाको नानी प्याचेरा चिप्रा खोबी आँशु नास नाक नी सिङान नीपुँइ सिङानको पापडी घोंस (जुङा) दारी दाह्री नकु गाला मुथु मुख मुथुसी... Read More

त्वास नापय खँ ब्यला (समय) सन्दर्भ: मंगले, गीता व पाहुनापे दातिकु निकै टाहागौ खँ जुरमंगलेले, गीता र पाहुना बीचमा निकै लामो कुरा भयो । द्वाल्खा नेपाल भाषा नेपाली भाषा गीतान् ओन्सामी पाहुनाखेन्न स्वयेन् हत्चु, गीतान् पुरुष पाहुनातिर हेरेर भनिन् गीताः आले भाजु मयजुपे नाम सिदर्स बाँलरेउरा ! गीताः अनि महाशयहरूको नाम थाहा पाउन पाए राम्रो हुनृथियो कि ? ओन्सामी पाः... Read More

त्वास नापय खँ ब्यला (समय) सन्दर्भ:मंगले व गीता पिपान्लान् येउ पाहुना साङतपे नाप चरिकोटय् सातदोबाटोकु च्वङन् गिब्न उइँरि हङन् खँलायेन् च्वंङ ब्यला ।मंगले र गीता बाहिरबाटआएका पाहुना साथीहरू संग बसेर कतातिर जाने भनेर कुरा (सल्लाह) गरिरहेको अवस्था! द्वाल्खा नेपाल भाषा नेपाली भाषा गीता: सोसिन्ना मंगल दाइ आमु झोला ज्वङन् च्वंगु मिपेन् गिब्न उइँ टेंगु ज्येउ…¡ हेर्नू न मंगल दाइ त्यो... Read More

द्वाल्खाय बुग्देउ सलेय बारेकु साङतनापय गफ । द्वाल्खा नेपाल भाषा नेपाली भाषा स्याउदाई । नमस्ते । ओ साङत । हाती दमु हालखबर ? ए साथी । के छ हालखबर ? बाँलकु तु । राम्रै छ । अ सत्ननुङ थापरे द्वाल्खाकु बुग्देउ सलिईउरी गुल्प ? साच्ची यसपाली दोलखामा मच्छिन्द्रनाथ तान्ने कहिले ? थनुन्नुुसी । आजदेखि । तर थापरे मसल्जु । तर... Read More

द्वाल्खा नेपाल भाषा खस भाषा साङत हाती दमु ? साथी के छ ? बाँलकु । राम्रो छ । येँ गुल्प उईन ले ? काठमाण्डौं कहिले जाने नी ? ग्वा ठेगान मद नी । खोई ठेगान भएको छैन नी । हात्त छिङ उईन रा ? किन तिमी पनी जाने हो र ? उई हङ चोईत ठाँई मद । आले छन्त ङेङ... Read More

खँ लाई सेईलों । द्वाल्खाय नेपाल भाषा खस् भाषा बाजे स्याउदाई । बाज्य ढोग्य् । भाग्यमानी छय् गिवि उईन ? भाग्य नाति कता जाने ? जि वा स्कूल उई, बाजे गिवीले ? म त स्कुल जाने बाजे कता नि ? जि भीमेश्वर देगल उई । म भीमेश्वर मन्दिर जाने । छि हात्त सुनितु स्कुल वनन्ले ? तिमि बिहानै किन स्कुल... Read More

छिजी खँ त पर्वते खँन हाति हतै ? द्वाल्खा नेपाल भाषा   नेपाली भाषा छेर/ कापल   टाउको साँ   कपाल टिकिचा   टुप्पी लुटु    भुमरी मुर्ला    मुडला पोकचा    घाँटीको पछाडी भाग मस्ती    निधार निपु    गिदी नस्पटी    कान नस्पटीय खी    कानेगुजी मिखा    आँखा मिखासाँ    आँखी भुँई मिखापति    परेला मिखाय ग्वारा ... Read More