कर्ममै छ ज्ञानको द्वार ११ बैशाख २०८२, बिहीबार ०७:३५ bampijhyala डा. अनिता श्रेष्ठ, दोलखा कमण्डलु बोक्नु पर्छ भने मात्र ज्ञान खुल्छ तरुहृदय सफा भएन भने,कमण्डलुले के फरक पार्छ ररु साँचो ज्ञान त खुल्छजब मनमा कुनै द्वेष हुँदैन,कुनै लोभ हुँदैन,र कर्महरू अरुलाई चोट नपुग्ने गरी गरिन्छ। जति योग गर्यौ,ध्यान बस्यौ,प्राणायाम गर्यौ,त्यो त आत्मा सफा पार्ने माध्यम हो —अन्तिम चिज होइन। अन्तिम चिज त के होरुआफ्नै आत्माको फोहोर पखाल्नु हो,त्यो फोहोर सफा भएरपुनः उज्यालो आत्मा बन्नु हो। कसैलाई पीडा नदिने,सत्य, करुणा र विवेकले भरिएको कर्म नैसबैभन्दा ठूलो साधना हो। जोगी भएर पनि,यदि पाप गर्यो भनेरुत्यसको आत्मा झनै मलिन हुन्छ। तर गृहस्थ भएर पनि,यदि कर्म शुद्ध भयो भने —त्यही हो मुक्ति,त्यही हो आत्मा उज्यालो हुने बाटो। कृष्णले युद्धको मैदानमा कर्मको पाठ पढाए,रामले वनवासमा पनि धर्म निभाए —दुबै कर्मयोगी थिए। हामीले पनिसफाइले भरिएको कर्म गरौं,कसैलाई नठेस पुग्ने काम नगरीपवित्र मनले कर्म गरौं। त्यसैमा छ ज्ञान,त्यसैमा छ मुक्ति,त्यसैमा छ आत्माको सुन्दरता। Written by bampijhyala