बालकृष्ण श्रेष्ठ “पासा”
चाये रङ पाइ फरई
गुङ् चा फुतउ ख्वइँदमु
गुङ् चा सियेउ ख्वनगु
आले आन्थितु हाकउ
त्वायउ, हेँगउङ् ख्वइँदमु
चा येउता रङये जुर्सङ्
ठाइँये ल्याखाःन् गुण पाइ फरई
आमुतु चा देपान् मिपेन् च्वनहिन्
आमुतु चाकु बु अन्नपेन् नरहिन्
प्राणदउपिस्त चान् ही बियेन् च्वन
आमु चात ग्वाहारबित लुङा मल ।
लुङाये ख्वालुङ् पाइ फरई
उ ल्वन्न झ्यातइङ् फरई
ल्वाप्ठ्वन्न ञेङइङ् फरई
लुङा फ्वास्राकुङ् जुई फरई
दाङ्गुङ् जुई फरई,
ख्वातौउङ् जुई फरई
सालौउङ् जुई फरई
उ लुङात टिक्रेत्केइ त
आम्तु लुङा स्वारित
लुङा लुङा ट्वाक्स्यारित
चा हङ चीज मदके मजि ।
छिजी मिपे म्वग्रकु स्वइलौ
कोँस दमु, छेउरी दमु
थोँसी दमु आँतिपाति दमु
नुगर, सेँला, फोङ् दमु
दोखुनु स्वयेन् अमृत हिङ् दमु
छेउरी दुबिन्नसि नुगरटुल्के
टुटीपालिन्नसि छेरये म्वरटुल्के
उ ही लिङायेन्तुका
मिपेन् म्वाङन् च्वन
उ हीये रङ दोखुसेङ् हेँगौतु खेउँ
न चा थेँ ब्यागल ख्वइँदउ
न लुङाथेँ ड्वाकु व चिचाजु दमु
उ हीन्तु थिखाउ नुगर दउ मिपेन्
हात्त ड्वाकु जुर हात्त चिचा
गिथि धनी जुर गिथि गरिब
ही वा आमुतु खेउँ
म्वगङ् आमुतु
ख्वाल पाउथेँ मिपेन् पारहिन्
मदउत कोत दउत थात कारहिन्
उ ही दउ मिपिसिन्
आमुत् लुङा व चा दउ ब्वकु तु च्वनहिन्
आन्थिनु मिन् मिये दातिकु
लुङा व चाथेँ नाप जुइ मसहिन्
छिजीङ् थिपुल नाप जुइ सकेइलौ ।
थनुकेसी जोरपाटी येँ
