सियन तईलौं, छिजी खँ त पर्वते खँन हाति हतै ?

द्वाल्खा नेपाल (नेवारी) भाषा	पर्वते खस भाषा
छेर	कापल–टाउको
साँ	कपाल
टिकिचा	टुप्पी
लुटु	भुमरी
मुर्ला	मुडला
पोकचा	घाँटीको पछाडी भाग
मस्ती	निधार
निपु	गिदी
नस्पटी	कान
नस्पटीय खी	कानेगुजी
मिखा	आँखा
मिखापति	परेला
मिखासाँ	आँखीभुँई
मिखाय ग्वारा	आँखाको नानी
प्याचेरा	चिप्रा
खोबी	आँशु
नास	नाक
नी	सिङान
नीपुँइ	सिङानको पापडी
घोंस	(जुङा)
दारी	दाह्री
नकु	गाला
मुथु	मुख
मुथुसी	ओंठ
वा	दाँत
साँवा	वंगरा
खिचावा	दाह्रा
खिचावा	दाह्रा
वादिरी	गिजा
थाँका	तालु
मे	जिव्रो
ङिला	थुक
झ्याल	झ्याला
खाका	खकार
काँठा	किलकिले
गल	गलार घाँटी
न्यामन्याम	चिउँडोरच्यापु
थाँका	तालु
ख्वाल	रूप र मुख

ग्वाहार यरीलौं : ईसिन ऊ छिजी खँ त पर्वते खँकु हाती हतै हङ शिर्षकु थिगुर स्तम्भ तयन ययन चोनगु । उकु चोय खँपेन गिविङ थुई मदउ व मखेउ खँ जुर्स ईसित सच्यारीत ग्वाहार विईस ।।।