थापरेये महनी दोखसेङ् बाँलकु तु जुयेनच्वन जेउ । दोखसे छेँछेँकु महनीये रनक व छनक दयेन् चहकदयेन् च्वन जेउ । थापरे महनी नेपाल सम्वत् ११४३ कौलात्वा परेवान्नसि थन्हु सिंदर तिङ (टिका फये) न्हिटुल्के येक्कु बाँलकु जुर । वा मायार, फस मायार । आन्थिनु धादिङखेन्न लत्के येउ भूखापन भातिभाति मन ग्यात्केर्जु । आन्थिनु मिपिस्त आमु प्रकृतिये ज्येखँ त ओप्तेचा रीत बार्पयेन् वास्ता मतर्हिन् । आउ येउ स्वन कोतकाये पुनिसटुल्के बाँलकु तु थ्वजु हङन् भिङ्गु टोनगु ।
छीजि द्वाल्खा देशकु महनीये रनक मेलेस्वयेन् ब्यागल तु दमु । सिंदर तिङन् थउ स्वयेन् ड्वाकुन् दांगुपे लाहालान् आशिक फ्वइँरी चलनवा दोखुबलेङ् दमु । आन्थिनुं द्वाल्खाये हाबिये बाजे जिजुबाजेपिसिन् दके तये चलनये ल्याखाकु ‘टिका फर यान्,’ हङ चलन मद । थउ मिपे थउ ड्वाकुन्दांगु मान्यजन, जाहानमिपे छेँकु थउतु ल्याखान् ओनगु । उ चलन स्वनिगः देशकु मद आपे वा ब्याहाजुयेन् ओंगु म्यासमुचा व जारीभाजु खलकत सत्तइतु मल्गु चलन दमु ।
द्वाल्खा देशकु थन्हुये महनीये विशेष महत्व दउजु । पुरान्छेँलान् हिपाथामी धर्धर्न खाृयेन् खायेन् भीमसेन् द्यउ उयेन् कालीमन्दिर जुयेन् द्यक्वार थ्येङन् आँकुये गणेश द्यउकु स्याङ ठोचाये हि त्वङन् दुङ्गल, नाश्वर, पिङ्गल जुयेन् रास्कुलकु इतार नयेन् बहिरये चक्र डोबरकु चियेन् तये ठोचात डायेन् राइतीकु ओङन् म्वर लुयेन् आले थउ च्वङ ठाइँकु लिपुले लुओन्केइरी सिवाये हातिङ् मन्त ।
हिपाथामीये खँ लाइमल्नसिन् परम्पराकु छ्यालेन्च्वङ ज्यखँ त थउ संस्कृति व परम्परा खेउँ तान्केइमज िउ छिजि मूल ज्येखँ खेउँ दोखुनु जातिये थउथउ अत्त्वि दमु हङन् खँ तइमल्गु तर उ खँत मखेउ व मज्यू तर्क हाखेन हायेन् गणतन्त्रये ब्यालाये अनाधिकार खँ ङेन्के मिपिस्त लिचिल्केइरी ज्येखँ येङकु दुख चाइमल्गु जुर ।
आन्थितु थउथउ कुल द्यक्ठाछेँलान् पित येइमल्गु खाँडाटुल्के पितकाइत ठाकउ अवस्था ख्वइँदउ ओङ्गु महनीन् ताइदत । आमताक्कु खाँडा पितकाइततु कत् म्वथुयेन् मेपिस्त ज्याला बियेन् खाकेये खँ तार्न गुलि नुगर स्यात हङ खँ सिउपिसिन् सियेउ ।
आउ केसि खाँडा खाकेये न्हिकु यिनागु खँ ताइमदयेन् थ्वओँ, द्वाल्खाकु खाँडाजात्रा बाँलस्के ङाकेर्जु हङ खँ ताइथद । दोख्सेङ् महनी भिङ्गु जुर बाँलकु जुर । दोखुनु रसतायेन् द्वाल्खाये ख्वाल चक्र्वन हङ ताइथद हङन् इसिन् बाँलकु मन्न टोङन् थापरे त उलिकु तु च्वये कलम दिकेर्गु । जय महनी ! जय खाँडा जात्रा !
