–बिके श्रेष्ठ ‘पासा’
असारे पन्ध्र हे रामचन्द्र पा¥यौ झरी झर्झरी,
दुखीको घराँ दैवको भराँ काटौँ जुनी थर्थरी,
खोलीको निँग्रो डोको तिम्रो टिपील्याउँ घर्भरी,
दहीचिउरा खाँदा याद आउँदा रुन्छमन् धर्धरी ।
जानलागे खेताँ पटुकी पेटाँ धाना बिउ रोप्नालाई,
घुमडोरी काधाँ धानाबिउ हाताँ छुप्छुपु चोप्नालाई,
तल्लाघरे काली न िआउँछे ब्याडाँ बिउ बोक्नालाई,
हलो र जुआ यता र उता गर्दै ल्याउँछ जोत्नालाई ।
रोपाइँ गर्दै लड्दै र पड्दै बस्ने पीपल चौतारी,
मिलेर हाँसौँ लौ पिरती गाँसौँ उमेर हुँदै दौँतरी,
डाँडा र पाखा यही लोका भाका गाउने लैबरी,
हाम्रो मिलन भरि जीवन मिलाइ देउन हे हरी ।
असारे पन्ध्र हे रामचन्द्र पार्यौ झरी झर्झरी,
दुखीको घराँ दैवको भराँ काटौँ जुनी थर्थरी,
खोलीको निँग्रो डोको तिम्रो टिपील्याउँ घर्भरी,
दहीचिउरा खाँदा याद आउँदा रुन्छमन् धर्धरी ।
