पेपु मुक्तक –१

पेपु मुक्तक –१

बिके श्रेष्ठ “पासा“

ज्येजि मदर्स बुँ –प्वाल्द ओन्स जिउ जु,
खँ हातिं मदर्स म्ये हल्द ओन्स जिउ जु,
हात्त मेबे खँलायेन् न्हि चा मोके च्वङले,
प्याटा खाकेइत म्वाल्द ओन्स जिउ जु ।

मि जुयेन्लि मि त ओसिंकेइ –फर्स बाँलकु,
मि हङन्लि मि त माया यङन् तर्स बाँलकु,
खाल्डाकु दोङ्गु मिये टुटी सलिउरि मखे,
मि सियेन्लि मि त दया– बिइ दर्स बाँलकु ।

ख्वाल खोन्स थिता खँ लाइरि ज्ये बामल,
म्वग्र लिखन्रि तिम्मुङन् डाइरि ज्ये बामल,
थउ बुन्चा क्वाट्टके चिर्स गुनानुं खुइ मफउ,
खिचान् ङार्जु हत्नसिन् ङाइरि ज्ये बामल ।

थिठाइँ तु च्वँगु मि हङन् जुकुन् मजि उकु,
थिगुर तु मिखान् स्वयेन् जुकुन् मजि उकु,
दोखुसेङ हेंगौ ही दमु हङन् सिरै मिपिसिन्
थिता तु मनकु टोयेङ हरि जुकुने मजि उकु ।

२०७८÷०५÷२७
चाबेल, सरस्वतीनगर ।

Written by 

Related posts

Leave a Comment

error: Content is protected !!