च्वउ मी ; बालकृष्ण श्रेष्ठ “पासा”
लिफः स्वःसां खने मदु,
न्ह्यःने स्वःसां खने मदु,
गन दु गन व तन्त्र…!
गणतन्त्र हयेधुन धैगु,
नां जक पाःगु ला कि छु,
ज्याझ्व: छुं हे मपाः …
शासन सत्तापाखे स्वःसां,
रासन भत्तापाखे स्वःसां,
ख्वाःपा: जक पा:गु थें च्वं,
नीति व हे खः,
रीति नं व हे खः,
न्हापायागु खँ लुमंकाः,
गय् यानाः च्वनेगु सुंक,
न्हापा जुजु खल: धाल,
ज्या क्यनाः नःसां नल धाल,
आ: ला झन हे मजिल,
ज्या हे मक्यंसे नयाच्वंगु दु,
शिलान्यास खनेदु,
उद्घाटन खनेदु,
अय्सां ज्या खने मदु,
थ्व हे गणतन्त्र हयेगु लागिं,
गुम्हसिया कलाः मन्त
गुम्हसिया भाःत मन्त,
ग्वःम्ह मस्त हाःनाः मन्त,
ग्वःम्ह बौमां ख्वयाच्वन…
थज्या:गु खँ थुइ ला अमिसं,
अमित ला दयेवं गाः कमिसन,
अले छु न्ह्याकेगु गणतन्त्र,
अले गन मा: वनेगु गणतन्र…!
कोरोनां गुलि मनू मन्त,
गुलि डाक्टर मफुगु नं जुइगु,
गुलि नर्स नं थुकिं लाइगु,
सियेक सियेकं हे सुंक च्वनीगु,
देशयात ख्वयेकाः,
मनूत न्हिला च्वनीगु,
थ्व हे धाइगु कि गणतन्त्र वल !!
